Küresel Sendika industriALL ve industriAll_EU’nun üyesi Tekstil sendikalarının örgütlü olduğu işyerlerinden bir kaç örnek: Malatya’da Öz İplik-İş’in örgütlü olduğu Chantuque Tekstil’de 27 Şubat’ta yaşanan deprem sırasında işçiler fabrikaya kapatıldı. Sendikadan ses çıkmadı. Yine Malatya’da Baykan Denim’de, depremde evleri yıkılan ve işbaşı yapamayan Teksif üyesi işçiler, fabrika yönetimi tarafından aranarak istifaya zorlanıyor. Ama Teksif yetkilileri işçilerin telefonunu bile açmıyor. Antep’te Öz İplik-İş Ünal Sentetik’te işçiler daha depremin şokunu atlatmaya çalışırken, işçilere sormadan sefalet ücretine sözleşme imzaladı. İşçiler isyan ederek iş bıraktı ama sendikaları ortada yoktu. Aynı günlerde aynı şeyler Öz İplik-İş örgütlü olduğu Royal Halı’da da yaşandı. Urfa’da Yine Öz İplik-İş’in örgütlü olduğu Özak Tekstil’de, depremden bir hafta sonra işbaşı yaptırılan işçilere, çalışmadıkları bir haftanın yerine 7 hafta sonu fazla mesai dayatması yapılıyor ve sendikalarından elbette ses yok. Bunun gibi onlarca örnek daha verebilirim. Ama bu örnekler bir yana, depremin hemen ardından başta tekstil işçileri olmak üzere, deprem bölgelerinde yaşayan ve depremin vurduğu yüzbinlerce tekstil işçisi bir taraftan da tazminatsız işten atılma, zorla işbaşı, işe gidemedikleri günlerin ücretlerinin ödenmemesi vb bir çok hak gaspıyla karşı karşıyalar. Biz BİRTEK-SEN olarak depremin ilk günlerinden itibaren, bir taraftan onbinlerce insana yardım ulaştırırken, bir taraftan da bu hak gasplarına karşı işçilerle birlikte mücadele ettik. Ancak bu bölgelerde onbinlerce üyesi olan yetkili tekstil sendikaları, kendi üyelerinin sesini bile duymadılar.
